W tym roku część drzewostanów dębowych jest mocno osłabiona. Przyczyną tego była m.in ubiegłoroczna susza i lokalne obniżenie poziomu wód gruntowych. Osłabione dęby charakteryzują się częściowo obumarłą koroną w strefie wierzchołkowej. Im większy stopień defoliacji korony tym większe prawdopodobieństwo zasiedlenia takiego drzewa przez szkodniki wtórne. Jednym z najgroźniejszych jest opiętek dwuplamkowy – Agrilus biguttatus Oliv. Rójka tego owada z rodziny bogatkowatych zwykle trwa od końca maja do początku lipca. Samice po kopulacji najczęściej składają jaja na nasłonecznionej części odziomkowej pnia osłabionych dębów. Wylęgłe larwy żerują w łyku i miazdze. Po zakończeniu żerowania larwy wygryzają w korze kolebki poczwarkowe, w których następuje przepoczwarczenie. Cykl rozwojowy trwa z reguły jeden rok, choć może się przedłużyć do dwóch lat. Zasadniczo najlepszy okres pozyskiwania drzew opanowanych przez opiętki zaczyna się od połowy sierpnia a kończy w połowie kwietnia następnego roku.

        Drewno drzew stojących lub ściętych i pozostawionych w lesie często zasiedlane jest przez szkodnik techniczne. Do najgroźniejszych szkodników technicznych surowca dębowego należą m.in.: wyrynnik dębowiec - Platypus cylindrus Fab. i rozwiertki - Xyleborus. Dlatego ważna jest w okresie wegetacyjnym terminowa rotacja surowca drzewnego.